Dzisiaj Historia Kościoła, a dokładniej coś o drugim papieżu, choć w jego czasach urząd ten tak się nie nazywał.
Święty Linus zarządzał Kościołem prawdopodobnie od 64 roku i zakończył je prawdopodobnie w 78 lub 79 roku, prawdopodobnie syn Herkulanusa i prawdopodobnie Etruryjczyk.
Jeśli wszystko to tylko domysły, skąd w ogóle je mamy?
Otóż najstarszy spis z imionami papieży powstał w latach panowania cesarza Kommodusa (180-192)- tego co się uważał za Herkulesa. Sporządził go święty Ireneusz, biskup Lyonu, który w trzeciej księdze swego dzieła Przeciw herezjom wymienił pierwszych 13 papieży, od świętego Piotra do Eleuteriusza. Drugi nazywany jest "spisem Tertuliana", natomiast trzeci to tak zwany "katalog liberyjski" (Catalogus Liberianus), sporządzony w pierwszej połowie IV wieku, zestawiający listę papieży z datami panowania cesarzy rzymskich. Każdy z wczesnych wpisów różni się nieco od pozostałych, a ten, sporządzony przez świętego Ireneusza, został potwierdzony przez świętego Hegezypa oraz historyka Kościoła, Euzebiusza z Cezarei Palestyńskiej- dlatego też ja będę się opierał na nim.
Linus... Takie, niespotykane obecnie, imię nosił mitologiczny syn Apollina i Terpsychory, który miał uczyć Heraklesa gry na kitarze. Ale było to również imię biskupa Rzymu, który kierował Kościołem jeszcze w I wieku, jako bezpośredni następca świętego Piotra. Święty Linus bywał wymieniany w najstarszym Kanonie rzymskim Mszy świętej, czyli w I Modlitwie Eucharystycznej, zaraz po wspomnieniu Świętych Apostołów Piotra i Pawła.
Wspominają o nim również wspomniane, najstarsze katalogi papieskie. Święty Ireneusz napisał: "Błogosławieni apostołowie, po założeniu i urządzeniu Kościoła, przekazali jego rządy i episkopat Linusowi. O Linusie wspomina Paweł w swym liście do Tymoteusza". Na jakie lata przypada jego pontyfikat? Tego dokładnie nie wiadomo. Jedni wskazują na okres pomiędzy 56 a 67 rokiem, drudzy na lata 64-79, jeszcze inni na lata 66-78. Zachowało się o nim, niestety, niewiele informacji. Pochodził z Etrurii, być może z Tuscji, gdzie miał przyjść na świat w miasteczku Volterra, jako syn Herkulanusa. Jako następca świętego Piotra wsławił się napomnieniem adresowanym do kobiet, aby w świątyni nakrywał głowy welonem. Chodziło mu zapewne o to, by ich fryzury i ozdoby włosów nie stawały się przyczyną roztargnienia mężczyzn (stąd kobiety mogą wchodzić do kościołów w czapkach).
Linus miał być- według Ireneusza i Euzebiusza- towarzyszem świętego Pawła, który przesyłał z Rzymu pozdrowienia Tymoteuszowi w Efezie (2 Tm 4,21). Po kilkunastu latach zarządzania Kościołem zmarł- jak głosi legenda- śmiercią męczeńską i został oficjalnie pochowany jako następca świętego Piotra. Natomiast w VI wieku pojawiło się pismo apokryficzne, sygnowane jego imieniem, pt. Martyrium beati Petri Apostoli a Lino conscriptum. Martyrologium rzymskie wspomina świętego Linusa pod datą 23 września.
Święty Linus zarządzał Kościołem prawdopodobnie od 64 roku i zakończył je prawdopodobnie w 78 lub 79 roku, prawdopodobnie syn Herkulanusa i prawdopodobnie Etruryjczyk.
Jeśli wszystko to tylko domysły, skąd w ogóle je mamy?
Otóż najstarszy spis z imionami papieży powstał w latach panowania cesarza Kommodusa (180-192)- tego co się uważał za Herkulesa. Sporządził go święty Ireneusz, biskup Lyonu, który w trzeciej księdze swego dzieła Przeciw herezjom wymienił pierwszych 13 papieży, od świętego Piotra do Eleuteriusza. Drugi nazywany jest "spisem Tertuliana", natomiast trzeci to tak zwany "katalog liberyjski" (Catalogus Liberianus), sporządzony w pierwszej połowie IV wieku, zestawiający listę papieży z datami panowania cesarzy rzymskich. Każdy z wczesnych wpisów różni się nieco od pozostałych, a ten, sporządzony przez świętego Ireneusza, został potwierdzony przez świętego Hegezypa oraz historyka Kościoła, Euzebiusza z Cezarei Palestyńskiej- dlatego też ja będę się opierał na nim.
Linus... Takie, niespotykane obecnie, imię nosił mitologiczny syn Apollina i Terpsychory, który miał uczyć Heraklesa gry na kitarze. Ale było to również imię biskupa Rzymu, który kierował Kościołem jeszcze w I wieku, jako bezpośredni następca świętego Piotra. Święty Linus bywał wymieniany w najstarszym Kanonie rzymskim Mszy świętej, czyli w I Modlitwie Eucharystycznej, zaraz po wspomnieniu Świętych Apostołów Piotra i Pawła.
Wspominają o nim również wspomniane, najstarsze katalogi papieskie. Święty Ireneusz napisał: "Błogosławieni apostołowie, po założeniu i urządzeniu Kościoła, przekazali jego rządy i episkopat Linusowi. O Linusie wspomina Paweł w swym liście do Tymoteusza". Na jakie lata przypada jego pontyfikat? Tego dokładnie nie wiadomo. Jedni wskazują na okres pomiędzy 56 a 67 rokiem, drudzy na lata 64-79, jeszcze inni na lata 66-78. Zachowało się o nim, niestety, niewiele informacji. Pochodził z Etrurii, być może z Tuscji, gdzie miał przyjść na świat w miasteczku Volterra, jako syn Herkulanusa. Jako następca świętego Piotra wsławił się napomnieniem adresowanym do kobiet, aby w świątyni nakrywał głowy welonem. Chodziło mu zapewne o to, by ich fryzury i ozdoby włosów nie stawały się przyczyną roztargnienia mężczyzn (stąd kobiety mogą wchodzić do kościołów w czapkach).
Linus miał być- według Ireneusza i Euzebiusza- towarzyszem świętego Pawła, który przesyłał z Rzymu pozdrowienia Tymoteuszowi w Efezie (2 Tm 4,21). Po kilkunastu latach zarządzania Kościołem zmarł- jak głosi legenda- śmiercią męczeńską i został oficjalnie pochowany jako następca świętego Piotra. Natomiast w VI wieku pojawiło się pismo apokryficzne, sygnowane jego imieniem, pt. Martyrium beati Petri Apostoli a Lino conscriptum. Martyrologium rzymskie wspomina świętego Linusa pod datą 23 września.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz